Stel, je verhuist naar Zuid-Afrika en je wilt een bankrekening openen met twee bankpassen waarbij beiden dezelfde rechten hebben. Moet kunnen toch? In Nederland noemen wij dat een gezamenlijke rekening. In Zuid-Afrika schijnt dat begrip niet te bestaan. Maar wat wel mogelijk is: één hoofdrekeninghouder waarbij de ander wel alle rechten ontvangt. Mooi! Geen vuiltje aan de lucht… of toch? In eerste instantie moet je een bank vinden die überhaupt een tweede bankpas wil verschaffen op de eigen naam want dat doen niet alle banken hier. Gelukkig hebben we hier maar twee pogingen voor nodig! Bij FNB was het raak! Super! Echter, wanneer wij aangeven dat de tweede bankpas dan op mijn naam komt te staan wordt het toch wat complexer… Ik heb namelijk mijn eigen naam aangehouden en dat houdt in dat er op de tweede bankpas dus een andere naam komt te staan dan die van de hoofdrekeninghouder. De medewerkster beweegt wat onrustig op haar stoel en begint sterk te twijfelen of het wel kan… Er wordt nog eens extra gevraagd of wij wel getrouwd zijn… Zo wisselen wij nog wat futiliteiten uit, worden boos, halen de manager erbij en uiteindelijk is het toch mogelijk!

Na deze kleine hindernis moet er natuurlijk allerlei papierwerk worden ingevuld voor de tweede pas waarvan je je afvraagt wat de nut en noodzaak van dit alles is. Wanneer je dan weer terugkomt bij de bank – met al je ingevulde formulieren – weten ze dat zelf eigenlijk ook niet meer precies en word je weer op weg gestuurd met een stapel nieuwe formulieren! Oké… dan gaan we hetzelfde riedeltje nog een keer doen. Eén van de formulieren moet door onze huurbaas worden ingevuld zodat de bank zeker weet dat ik hier woon. Echter, het formulier klopt niet helemaal. Wij willen toch zo waarheidsgetrouw het formulier invullen dus wij schrijven er nog wat bij (naast en niet OP de stippellijn). Je begrijpt hem al…Wanneer we terugkomen bij de bank worden we wederom – ondanks een tweede boze uitbarsting – teruggestuurd aangezien we buiten de lijntjes hebben geschreven. Foei! Burgerlijke ongehoorzaamheid kennen ze hier niet, maar misschien moet je daarvoor in een bureaucratischer land zijn… Maar de aanhouder wint: nadat ik voor de vierde keer bij de bank was geweest, had ik een bankpas, op mijn eigen naam in handen!! Jee!! Eind goed, al goed, of toch niet?

Uiteraard niet! Het doel van een pinpas is namelijk dat je er mee kan betalen en guess what..? Wij konden allebei nog niet betalen met onze eigen pinpas. Het bleek dat wij onze rekening nog moesten activeren door er geld op te zetten aangezien er niets op zou staan. Hmmm, dat is toch vreemd want op welke rekening is het salaris dan gestort? Ik geef aan dat het wellicht op de spaarrekening staat. Maar de bankmedewerker geeft aan dat er geen spaarrekening gekoppeld is aan onze betaalrekening. Ik word dus weer weggestuurd omdat ze denken dat het salaris teruggestort is omdat onze rekening nog niet was geactiveerd (wat dus plaatsvindt door er geld op te storten, wat niet kan omdat ie niet is geactiveerd..). Inmiddels hebben we een sms ontvangen waarin staat dat het salaris is gestort op de spaarrekening die gekoppeld is aan de betaalrekening. Ik ga dus weer terug naar de bank. Het blijkt dat ik via mijn bankpas geen zicht heb op de spaarrekening. Dat heeft alleen Gerard met zijn pas aangezien hij hoofdrekeninghouder is. Online zou ik het wel kunnen inzien, maar ik kan geen online account aanmaken want daarvoor heb ik dan weer Zuid-Afrikaans paspoort nodig.. Daarnaast blijkt dat Gerard als hoofdrekeninghouder, voor de veiligheid, van alle transacties een sms ontvangt. Wat?! Als ik dus boodschappen doe, benzine tank, lunch, dan ziet hij direct waar ik dat heb gedaan, hoe laat en hoeveel ik heb uitgegeven… Ik moet even slikken, en daarna nog een paar keer… Only in South-Africa…