This post is also available in: English (Engels)

Sinnah, onze nanny, gaat gewoonlijk rond een uur of drie naar huis maar soms is het toch handig als ze wat langer blijft. Dat is geen enkel probleem, mits zij nog maar met de taxibus terug kan naar huis. De taxibus is toch hèt openbaar vervoersmiddel in Zuid-Afrika. In de avonduren rijden deze taxibusjes minder frequent. Ik begrijp niet zo goed waarom ze het een taxi noemen want het zijn eigenlijk minibusjes waar 15 mensen in kunnen en die pas gaan rijden als ze vol zijn. En ze rijden ook niet overal heen, ze houden zich aan bepaalde routes – weinig taxi, veel bus zou ik zeggen. Overdag is het vullen van deze taxibusjes meestal geen probleem maar in de avond kan het wat langer duren. Ik wil liever niet dat ze als vrouw alleen, in het donker, moet wachten. Ik spreek daarom met haar af dat ik samen met haar wacht totdat haar taxibus er is. 

Onze eerste stop is de taxirank bij Fourways mall. Er staan nog best wel wat mensen te wachten en gelukkig zijn er ook voldoende taxi’s. ‘Moet lukken’ dacht ik zo. Sinnah stapt uit om te vragen wanneer haar taxi komt. Het schijnt dat deze net weg is, dus we kunnen het beste één taxirank verder gaan kijken. Dat is bij Monte Casino, een uitgaansgelegenheid 500 meter verder op. Wanneer we daar aankomen zie ik helemaal geen taxi’s staan, wel een aantal mensen. Sinnah stapt uit en vraagt hoe lang het nog gaat duren. Wat ik dan altijd grappig vind aan dit soort plekken (het is toch een soort van busstation)… het lijkt altijd één grote chaos van mensen die door elkaar lopen, busjes die op- en af rijden, soms stoppen en soms ook niet en passagiers die wel en dan toch weer niet willen instappen afhankelijk van het handgebaar dat ze maken. Het lijkt alsof er helemaal geen orde in zit en iedereen maar wat doet. Wellicht omdat ik gewend ben aan borden met vertrektijden en rijen waar mensen in staan te wachten. Maar niet bij de taxiranks hier in Zuid-Afrika. Blijkbaar is er dus een mannetje dat bij deze rank werkt en er voor zorgt dat de taxi’s zo snel mogelijk gaan rijden. Hij geeft namelijk door dat bij zijn taxirank er iemand zit te wachten voor Bara hospital (daar moet Sinnah naar toe). Daardoor hoeft de taxi bij de andere rank niet te wachten totdat ie vol zit, omdat hij dan weet dat bij Monte Casino nog passagiers gaat oppikken. Een systeem… Mijn Nederlandse hersenen denken gelijk: hartstikke mooi!

Ik wacht met Sinnah in de auto en langzaam aan komen er meerdere mensen aanlopen die ook mee willen met dezelfde taxi als Sinnah. Er stoppen verschillende taxi’s maar steeds is het blijkbaar niet de juiste. Vervolgens stopt er een taxi en stappen daar snel vier mensen in. Sinnah stapt ook uit maar komt ook weer terug want de taxi rijdt alweer weg. ‘Wrong taxi?’ vraag ik haar. ‘No, I was too slow.’ Wat? We staan hier al een kwartier te wachten, je bent ‘aangemeld’ en nu ben je blijkbaar je plekje kwijt? Wat doet die gast dan? Wat regelt hij dan precies? Toch niet zo geordend als ik dacht. Of misschien toch iets te Nederlands gedacht.

Sinnah knikt wat meewarig… Geduld is en blijft een schone zaak in dit land. We wachten gewoon weer wat langer. Er komt weer een taxi aan, maar niet de juiste. Ongeduldig als ik ben vraag ik aan Sinnah of zij een idee heeft hoe lang we precies moeten wachten. Ja, dat weet zij natuurlijk ook niet. Totdat ie vol is. Dat kan 5, 10, 25 minuten duren. Het voelt toch een beetje onprettig als witneus en ook als twee vrouwen alleen, wachtend in mooie grote sedan, in het donker. Schot voor open doel. Het blijft toch Johannesburg hè? Er staan al drie mensen te wachten die ook naar Bara moeten. Nog 11 te gaan. Ja, zo duurt het natuurlijk wel 3 uur voordat je pas thuis bent.

‘How much is a one-way ticket? ‘R17’. ‘So, what if I paid for the empty seats? Could the guy find a taxi that is willing to drive anyway?’ ‘Sure’ zegt Sinnah. ‘Would you go and ask?’ Ik begin namelijk wat ongeduldig te worden. Gelijktijdig denk ik ook ‘ik hoop maar niet dat ik nu betaal voor lege stoelen en dat de taxidriver dan 500 m verder rijdt en daar gaat wachten totdat ie vol is…’ Om ook direct deze gedachte van me af te schudden. Beetje vertrouwen in de mensheid… Binnen 5 minuten komt er een taxi voorrijden. En een uurtje later ontvang ik een appje dat ze veilig thuis is wat betekent dat de taxibus in één keer door is gereden. Geld maakt niet gelukkig, maar het zorgt er wel voor dat je soms niet heel lang hoeft te wachten.