Rare jongens die Zuid-Afrikanen… verschillende culturen, andere gewoonten
Alhoewel de Afrikaner cultuur op het eerste gezicht niet heel anders lijkt dan de Nederlandse – we hebben immers dezelfde achtergrond (lang , lang geleden) zijn er wel wat verschillen op te merken. Altijd handig om te weten als je hier op bezoek wilt komen! Het zijn rare jongens die Zuid-Afrikanen…
Verschil 1: Zuid-Afrikanen houden van knuffelen
Waar wij in Nederland drie zoenen op de wang geven en dat soms meer dan voldoende vinden, zijn Zuid-Afrikanen een liefhebbender volkje: hier wordt het liefst gehugd! Nu ben ik niet vies van wat menselijk contact maar als ik iemand amper ken, voel ik eigenlijk niet zo de behoefte om in zijn of haar persoonlijke ruimte te komen (of eigenlijk dat zij in mijn persoonlijke ruimte komen maar andersom geredeneerd klinkt wat vriendelijker).
Verschil 2: Zuid-Afrikanen zijn traditioneler
Mannelijke en vrouwelijke rolpatronen worden hier sterker gevolg. Man doet braai en vrouw (of eigenlijk de maid) het huishouden. Het feminisme kan hier nog wel wat aan terrein winnen… Als wij samen in de auto ergens heen gaan waarbij ik rij en Gerard de bijrijder is dan is het voorgekomen dat er wordt gevraagd waarom ik als vrouw moet rijden. Is Gerard ziek? De ontkerkelijking is hier nog niet echt is begonnen. Veel Zuid-Afrikanen gaan elke zondag naar de kerk, het liefst twee keer. Als je dan probeert uit te leggen dat in Nederland veel mensen niet meer naar de kerk gaan omdat zij niet geloven, dan kijken ze je wat… ongelovig aan (ja, ja, ik maak ‘em gewoon). Maar ook op de radio worden woorden als ‘sex’, ‘fuck’ en ‘oh my god’ weggepiept. Bruno Mars zingt ineens niet meer: ‘cause your sex takes me to paradise’ maar ‘your mmmmm takes me to paradise’. Imagination is everything zullen we maar zeggen.
Verschil 3: Vlees of vlees?
In Nederland is 150 gram vlees per dag per persoon toch echt voldoende. Het liefst wisselen we nog af met vis of een vega-maaltijd als je een ‘foodie’ bent, maar daar zijn ze het hier in Zuid-Afrika niet mee eens. Je komt er bijna niet onder uit om veel vlees te eten. Het begint al in de supermarkt: er zijn geen één persoonsporties te koop, het gaat gelijk in halve kilo’s! Ik blijf hopen op een Nederlands portie maar ik word vaak toch teleurgesteld (of positief verrast). Vorige week gingen wij nog uit eten en bestelde ik kip peri peri. Ik verwacht dan een stukje gemarineerd kipfilet. Niet helemaal… Ik kreeg een hele kip voorgeschoteld. Je weet wel, zo’n ding wat in Nederland in de grill ligt bij de slager en waar de hele familie van kan eten…
Verschil 4: Zuid-Afrikanen zijn een angstig volkje
De angst zit er bij de Zuid-Afrikanen goed in. Ze zijn erg bang dat je slachtoffer wordt van geweld. Aan de ene kant begrijp ik hier niets van want ik kom alleen maar aardige mensen tegen. Aan de andere kant, als er dan iets gebeurt dan is het meestal ook geen ordinaire diefstal, maar direct een gewapende overval. Dat pakken ze hier dan wel weer goed aan…
Het zit bij de mensen in de genen. Zelfs onze maid doet de voordeur op slot als ze bij ons thuis werkt. Als het ergens veilig is dan is het wel op ons estate waar, omringd door een metershoge muur met prikkeldraad, je zonder vingerafdruk niet door de slagbomen en langs de security naar binnen mag. Ik blijf me afvragen: ben ik nu zo naïef of is het echt zo onveilig?
Verschil 5: Laidback culture
Tsja, dit wordt door de één geroemd en door de ander verfoeid… Ik ben nog in dubio. Heerlijk dat mensen hier meer relaxed zijn. Je merkt het al direct wanneer je hier rondrijdt: geen irritante bumperklevers of getoeter als je even te laat optrekt bij het verkeerslicht. Maar je kan ook niet echt op mensen bouwen. Afspraken worden tot op het laatste moment net zo makkelijk afgezegd als dat ze zijn gemaakt of mensen komen een stuk later. Ze hebben het hier niet zo zeer over een tijdstip als meer over een tijdsperiode: ‘ik kom straks langs’. Verschrikkelijk irritant vind ik dat. Maar misschien ben ik daarvoor hier te kort en toch te Nederlands. Als voorbeeld onze personal trainer: goeie gast, geeft fijne trainingen, maar zeker één keer per week cancelt hij een afspraak. En nee, niet een dag van te voren, maar een uur van tevoren. Elke keer heeft hij een reden die wij niet (willen) begrijpen: auto kapot (dan halen wij je toch op), het water was op (het is toch de bedoeling dat wij ons in het zweet werken?), geen schoon shirt (dan doe je toch wat deo op), er moet iemand worden opgehaald van het vliegveld (en dan weet je pas een uur van tevoren??), ziek…(ok, die begrijp ik).
Ik vraag me af hoe ze naar Nederlanders kijken: als punctuele, kille, losgeslagen maar wel op de gezondheidstoer zijnde durfals? Wat zullen zij zeggen over ons? ‘Rare jongens die Nederlanders…’