Twee weken geleden ben ik samen met Esther en Gerard voor het eerst naar Soweto geweest. Soweto staat voor South Western Townships en deze wijk bestaat ook uit de grootste townships van Jo’burg. Om als blanke tussen allemaal gekleurde mensen te lopen voelt toch altijd een beetje vreemd. Het is zo duidelijk dat je er niet thuishoort. Ik vraag me altijd af of onze donkere medemens zich ook zo zou voelen in Nederland als ze tussen allemaal blanken lopen. En of ze dan ook echt vinden dat wij zo zuur ruiken door alle melk die wij drinken…

Mijn verwachting was eigenlijk dat iedereen in een shack zou wonen… Je weet wel, van die hutjes met golfplaten als dak. Dit bleek toch niet helemaal het geval te zijn. Hele buurten binnen Soweto hebben namelijk stenen huizen of zelfs alleenstaande huizen met een groot hek er om heen die in een villawijk niet zouden misstaan. In elk geval één vooroordeel wat ik aan de kant kan schuiven!

Wij hadden er voor gekozen om lekker de toerist in eigen stad uit te hangen en vandaar dat wij een fietstour door Soweto hadden geboekt. Visualiseer je het even: een groep van 15 blanken, op te kleine fietsen, met scheefhangende helmen en geleid door twee van die donkere schoffies, onze gidsen. Het was letterlijk apies kijken, alleen nu waren wij het lijdende voorwerp… ‘Mzungu’!! (white men) wordt er steeds naar ons geroepen. Ik weet nooit zo goed of ik dat nu als een compliment zou moeten opvatten of dat ik eigenlijk keihard wordt uitgescholden maar ik lach lief en zwaai als Maxima naar iedereen die wij tegenkomen.

De tour begon wel in het armste gedeelte van Soweto – in de wijken waar de mensen in shacks wonen. Bizar: wel een schotel op je dak maar niet je eigen sanitair. Het is maar waar je prioriteiten liggen. Wat Gerard direct opviel was het aantal mensen wat om 11 uur ‘s ochtends al aan de alcohol zit (of ligt…). Dit schijnt een groot probleem te zijn. Op Gerards werk worden er bijvoorbeeld standaard ‘breathalizers’ gebruikt om na te gaan of werknemers hebben gedronken of niet. De situatie voor veel mensen is ook vrij uitzichtloos: geen opleiding, geen werk, geen geld, dus samen je door de dag heen drinken is een prima tijdsverdrijf. Terwijl ik daar dan loop, met schoenen van over de honderd euro, een IPhone 6 in mijn hand en mijn Ray Ban zonnebril op mijn kop, vraag ik me af wat ik in hun situatie zou doen. Zou ik ook naar de fles grijpen (afgezien van het feit dat ik fan ben van ijsthee)? Maar ik kan deze vraag niet beantwoorden. Ik heb namelijk een opleiding, meerdere zelfs, er is voldoende geld en mijn situatie heeft er nooit zo uitzichtloos uitgezien als voor deze gasten dus ik weet niet wat ik zou doen in zo’n situatie. Je laten vollopen met ijsthee schijnt toch niet hetzelfde effect te hebben…

De tour brengt ons verder in Soweto. Wij komen langs monumenten die ons doen herinneren aan de apartheid en de strijd die mensen hebben moeten leveren om gelijke rechten te krijgen. Eind oktober waren mijn ouders op bezoek: een blanke man en een donkere vrouw. Hoe zou hun leven er uit hebben gezien als ze in Zuid-Afrika hadden gewoond? Ik heb me dit wel eens eerder afgevraagd: toen ik in Thailand op vakantie was. Het leeftijdsverschil tussen mijn ouders bedraagt namelijk 21 jaar. Gek, hoe vooroordelen werken. Ik ben blij dat ik kind van twee culturen ben. Gratis en voor niets krijg je een andere kijk op dezelfde wereld mee.

Ik vergelijk het maar met chocola… Vroeger had chocola alleen de smaken melk, puur en wit. Tegenwoordig kun je chocola met van alles krijgen: met krokante nootjes, met zoetzure sinaasappelschilletjes, met van dat smeuïge room, met mokka, met caramel, met biscuit en caramel.Tip van de dag: Doe eens gek, ontdek iets nieuws, laat je verrassen en heb dan pas een oordeel! Moet wel heel eerlijk zeggen dat ik soms de stappen 1, 2 en 3 oversla…. Can’t have it all!

Wil jij via de mail op de hoogte worden gehouden van nieuwe posts? Stuur dan een mail naar mij feliciana@savourites.nl