This post is also available in: English (Engels)

Als je dan uit Nederland komt waar in de Randstad bijna overal een 4G netwerk en wifi hotspots te vinden zijn, dan is het even wennen dat de infrastructuur hier niet in dezelfde mate aanwezig is. De dekking is zeker geen 100% dus ik heb met enige regelmaat buiten met mijn telefoon in de lucht zitten zwaaien in de hoop dat ie het signaal oppikt. Echt een irritatiepuntje want inmiddels is wifi toch wel een extra balkje onderin de Maslow driehoek geworden. Ik sprong dus een gat in de lucht toen bleek dat ze fiber gingen aanleggen op ons estate! Geen gebuffer, geen reconnecting, maar lekker foute video’s kijken op YouTube! Een paar maandjes geduld en dan zouden we weer terug in de 21^e eeuw zijn… Ja, NOT, dussssss. Maar hoe ging het dan wel?

Stap 1: Probeer te begrijpen wat je nu eigenlijk moet doen…

In den beginne dacht ik dat ik met twee partijen te maken zou krijgen: de eerste brengt de glasvezel naar ons huis en de tweede biedt de internetverbinding aan. Maar waarom makkelijk doen, als het moeilijk kan? Het eerste wat ik moest doen was mij aanmelden bij een externe partij die niets te maken heeft met de glasvezel of je internetabonnement. Dus waarom het allemaal begint bij deze partij is mij volstrekt onduidelijk maar zoals wel vaker in Zuid-Afrika: who cares? Vervolgens kan er begonnen worden met het doortrekken van de glasvezel naar je huis door partij nummer 2. Deze gaat echter alleen in actie komen als je ook hebt aangemeld bij een internetaanbieder, partij nummer 3. Allemaal met als doel om twee kastjes en een router in je huis te krijgen die dan geactiveerd moeten worden (en tot op heden weet ik niet of dit door een vierde partij gebeurt of dat dit de glasvezel partij is)  en klaar!

Stap 2: Wacht geduldig af…

Na alle aanmeldingen word je in de wachtstand gezet. Ik weet niet precies waarom het weken duurt voordat je verzoek is verwerkt maar toen ik na anderhalve week ging bellen met de vraag hoe het ervoor stond werd mij vriendelijk verzocht nog zo’n 3 tot 5 weken te wachten.

Stap 3: Verwacht het onbekende!

Na bijna twee maanden en redelijk wat heen en weer gebel en gemail met partij 2 en 3 ontvang ik het volgende bericht in mijn inbox: IConnect, de internetaanbieder (partij 3), heeft ons verzoek tot fiber om onbekende redenen gecancelled. Het gekke is, dit bericht komt niet van IConnect, maar van Vumatel, de glasvezelpartij. Ik kan nu heel boos worden of dit gewoon laten gebeuren en op zoek gaan naar een andere internetaanbieder. Ik kies even voor de weg van de minste weerstand en ga voor optie 2! Het hele proces van aanmelden kan dus weer opgestart worden en ik ben dus even ver als twee maanden geleden…

Stap 4: Wees te allen tijde voorbereid dat ze ineens voor je deur staan

Ineens belt ene Ashley mij op of ze morgen langs kunnen komen voor de fiber. Ik ben, na weken van radiostilte van hun kant, een beetje verbaasd. Dit zijn de jongens die de fiber van de straat naar het huis gaan doortrekken. Ik zou denken dat je dat iets verder dan 1 dag van tevoren kan plannen, maar ik ben veel te blij dus ik zeg gelijk dat ze langs kunnen komen. De volgende dag komen ze, vier man sterk, om de fiber door te trekken. Dus vanaf de straat, onder ons hek door, door de hele tuin, langs het zwembad, een gat in ons huis borend om vervolgens ‘hèt kastje’ op te hangen.

Stap 5: Laat je geduld nog eens op de proef stellen!

Wanneer ze bijna klaar zijn, vraag ik of ik dan nu de internetaanbieder kan gaan bellen. Nog niet, er moet nog iemand langskomen om naast dit kastje een ander, kleiner kastje op te hangen. Op de vraag wat dit kastje dan doet, krijg ik een onverstaanbaar gemompel terug. Ok… Ik laat het maar gaan, ook omdat ik me afvraag of deze jongen eigenlijk wel goed Engels spreekt (of mijn accent echt niet verstaat). De volgende dag komen twee van de vier mannen terug en wordt het tweede kastje opgehangen. Ik begrijp dit dus niet. Hoezo kon dit niet gisteren?

Stap 6: En de les ‘heb geduld’ duurt nog iets langer

En weer vraag ik: ‘So, this is it? We can contact our internet provider?’ ‘No madam.’ Hmmm… ze zijn nu twee keer bij ons thuis geweest en nog steeds is het niet klaar. Wat moet er eigenlijk nog gebeuren?

Stap 7: Onmisbaar: ‘Splicing of the manhole!’

‘Splicing of the manhole’ zegt de goede man tegen mij. ‘Sorry?’ Ik weet niet precies waar jullie aan denken bij ‘splicing of the manhole’ maar mijn eerste gedachte is dan niet fiber… Het blijkt dat de man die er nu is het in elk geval niet kan doen. Na weer een week wachten ga ik maar weer eens bellen. Ik spreek Ashley weer en hij geeft mij het advies om de klantenservice te bellen en dan echt te gaan drammen en schreeuwen omdat ze anders niets doen? Echt? Zeg je dit over je collega’s? Ik besluit om het tegenovergestelde te doen: ik ga het netjes vragen – kijken hoe ver ik kom. En je gelooft het of niet, maar ik ben super geholpen! Als alles zou gaan zoals het zou kunnen gaan, dan zou vrijdag d-day zijn! Wifi in da house!

Stap 8: Denk niet: ik ben er!

En toen werd het vrijdag… ‘Na al die weken wachten kunnen deze paar uur er ook wel bij’, dacht ik. Of iets meer dan een paar uur want helaas, er kwam niemand. Geen splicing of the manhole en dus geen internet. So close, maar nog net niet.

Stap 9: En ze leefden ze nog lang en gelukkig…

Eind goed. Al goed. Uiteindelijk is the manhole gespliced, gingen de lampjes van de router op groen en heb ik alle afleveringen van de “Luizenmoeder” bekeken. Ook al woon je in Zuid-Afrika, je wil natuurlijk wel weten what’s all the fuz about in Nederland!