A South African way of life: wonen op een estate

Twee maanden geleden wist ik het nog zeker: wonen op een estate? Nee joh… Dat is niets voor ons. Ik word nu al kribbig als ik denk aan de camerabewaking bij ons eigen appartement in Rotterdam – wat een onzin. Ik wil weten wie mijn buren zijn en daar een kop suiker kunnen lenen, mocht het nodig zijn en dat gaat nou eenmaal beter zonder hek en camera’s. Inmiddels wonen we al weer enkele weken in Johannesburg en de mensen hier zijn onbekend met deze ambitie. Een goede buur is beter dan een verre vriend doet het hier niet echt goed…

Dit kleine stukje Zuid-Afrika, wat ik nu heb leren kennen, lijkt drie soorten huizen te bieden: je hebt of een alleenstaand huis met een groot hek er om heen, of je hebt een heel groot hek met meerdere huizen erin. De derde optie is de township… Behalve als je fan van golfplaten bent, laat ik deze optie even buiten beschouwing. Nu ik hier woon, is er volgens mij niet veel verschil tussen de eerste en de tweede optie… de buurten met alleenstaande huizen ogen meer Europees. Je hebt een straat met huizen er aan en om elk huis staat een omheining. Hoger dan dat we gewend zijn en afgetopt met prikkeldraad en camerabewaking, maar het lijkt enigszins op een straat in een villawijk. Behalve dan dat je je buren niet kent, want die leven allemaal ‘veilig en anoniem’ achter hun muren . Lekker bij de mensen naar binnen gluren en je afvragen in wat voor huispak ze nu weer aan het bankhangen zijn, is er hier dus niet bij!

Binnen de tweede optie bestaan er meerdere vormen, maar voor het gemak ga ik even uit van de estates. Binnen een estate staan alleenstaande huizen en is je voordeur je voordeur, als je eenmaal door het toegangshek bent gegaan… SiIMG_0786nds september zijn wij verhuisd naar een dergelijk estate. Het voelt eigenlijk alsof we zijn verhuisd naar een dorp. Ons estate omvat bijna 1000 huizen en binnen het estate zijn er meerdere straten waar je lekker kan wandelen, hardlopen en staan er auto’s aan de kant van de straat geparkeerd (ja ja, waar je al niet blij van kan worden in Zuid-Afrika). Eenmaal binnen het estate is er dus wel een gevoel van vrijheid. Maar er zit wel redelijk wat beveiliging bij: als eerste hebben we een muur van 3 tot 4 meter om ons estate hIMG_0785-2een staan met daar boven camerabewaking en prikkeldraad waar stroom op staat (in Nederland wordt dat gebruikt voor ons vee…). Vervolgens is er een toegangspoort met 24 uur bewaking, en moet ik, wil de slagboom open gaan, mijn vingerafdruk laten scannen. Het valt me nog mee dat ik mijn bagage niet hoef te laten controleren en dat er geen irisscan is ingevoerd.  Rare jongens, die Zuid-Afrikanen…

Het is vreemd om te bedenken dat in Nederland een hek gebouwd wordt om mensen binnen te houden, maar hier is het net andersom: je bouwt een hek om mensen buiten te houden. Maar, het is hier heerlijk wonen, geen idee wie mijn buren zijn, ik heb meer contact met de guards bij het hek.

 

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.